فرمان

خدایا شاکیم

ازدست 

نفسی

که فقط به

بدی فرمان

میده

انگار

برای 

رفتن 

به سوی 

خوبیها

بهش

هیچ 

برنامه ای 

داده نشده.

عاشقانه ای از سوی دوست

نمیدونم چه علتی داره

که بین این هیاهوی زندگی

بین این گیر ودار ذهنی

بین این آرزوهای تموم نشدنی

دل وامانده

چرا نامه عاشقانه

پروردگارم رو باز نمیکنم

چرا شوقی برایم نمانده است

که ببینم چه پیغامی

از سوی دوست برایم 

آمده است

چرا کتاب

نور

هدایت

شفابخش

رو

نمیخوانم

حتما شیطان حسابی

در دلم تخم گذاری

کرده

حتما تمام تخم ها 

جوجه شده اند

و تمام دلم رو 

پر کرده اند

که دیگر برایش

رمقی نمانده

است.

متاثر ازآخرین پست وبلاگ عاشقی به سبک بی بی در مورد مهجوریت قرآن.

بازی

ای کاش

بفهم

دنیا و هر

چه در آن

هست بازیچه

است.

چیزی

نمی ماند.

می گذاریم

 و میرویم.

آن چنان 

برده می شویم

گویی هیچ زمان

نبوده ایم.

کوچکترین

اثری

از ما

نمی ماند

مگر آن

رنگ خدایی

وجودمان.

زمین خورده

خدایا 

من زمین

خورده

میل های پست

درونم

افکار باطلم

توهمات بیجایم

خیالات آلوده ام

هستم.

خلاصه این بنده

کوچکت دائم

به سوی

فنا میرود

مگر اینکه

تو دستش

را بگیری

و او را

زمین

خورده ی

درگاهت کنی

آن وقت

است که

صعود میکند

و اوج میگیرد.

صریع الشهوات،زمین خورده ی شهوتها

به زانو در آمده در مقابل پستیها

فرازی از نامه 31نهج البلاغه.

می نویسم

سلام 

خدایا 

مینویسم برایت

که یادآوری

کنم به خود

خداهست.

او هست.

او هوایت را دارد.

قبضه

این مرگ

در آستانه

در وجود

ما در انتظار

است،

منتظر اذنی

از خداست

تا به وجودمان

راه یابد

و روحمان را 

در قبضه

بگیرد

خدایا

اگر باور

داشتم

این مرگ

هر

لحظه

در حال آمدن

است

اوضاع و احوال

دلم این نبود.

زنده

چقدر

در 

حسرت

نداشتنتان

قلب

انسان

مثل

آیینه کاری های

حرم

تکه تکه

میشود

وقتی 

نیستین

کلام

شیرینتان

را

از زبان

خودتان

بشنویم

یا امیرالمومنین

وقتی

نیستین

تا مناجات هایتان

را سر سجاده

عشق

از زبان خودتان

بشنویم

یا سید الساجدین.

تو روایت

داریم که

بین حی و میت

امام فرقی

نیست

اما در هر حال

حی است،

پس با نگاهتان

زنده ام کنین

ای ائمه حی.

با نگاهتان

مرا از نو بسازین.

کوله

باور ندارم

مرگ نزدیکه.

حتی بهش

فکر هم نمیکنم

اونقدر خودمو

مشغول میکنم

که مبادا

لحظه ای

آرام بگیرم

و متوجه باشم

دیر یا زود 

رفتنی ام.

اما دستم خالی.

بدون توشه.

اما کوله بار 

گناهم پر رونق

سنگین.

خدایا تا هستم

بیا این بار 

رو از روی

دوشم بردار

و ذره ای

تقوا در

آن بریز.

ذره ای

معرفت

نسبت به

خودت 

در کوله بار

اعمالم

بریز.

بلکه درست

شوم.

کاری ندارد

اتوب الیک

به سوی تو

بر میگردم.

نادم

پشیمان

شرمسار

دربند

ولی

از اون طرفم

میدونم

بخشیدن

حقیری

مثل

من

برایت 

کاری ندارد.

کانال

خدایا وقتی

تو مخمصه های زندگی 

گیر میکنم.

وقتی تموم درها به سویم

بسته میشود.

وقتی عقده و گره ی

این دل باز میشود.

مدافع من فقط 

اشک میشود

میدانم که میپذیری

اشک ها را.

یا راحم العبرات.

بین چشم و قلب 

حتما یه کانال 

کشیده شده

که قلب میشکند

ولی از آن

طرف

از چشم ها

اشک سرازیر می شود.