خدایا
ای ستون
خیمه زندگیم.
یا عماد من لا عماد له.
اگر نباشی
هیچ نیستم.
جز مرده ای متحرک
چیزی نیستم.
پوچ پوچم.
توخالی
تو خالیم.
هر کجای
زندگیم
از تو
فاصله
گرفتم
مردم
دلمرده
شدم
و هر جا و
هر وقت
به تو
مراجعه کردم
طبیبم
شدی.
نسخه هایت
بیشتر رضوی
و حسینی
و فاطمی
بود.
در
تمام
احوالم
چه خوب
چه بد
بیشتر دور
و کمتر نزدیک
دلم به این خوش بود
که مرا میبینی.
نظاره گرم هستی.
ولی بدا به حالم
که اکثر اوقاتم به غفلت
گذشت.
ببخش
مرا
بندگیت نکردم.
ادعا زیاد کردم.
الهی العفو.
الهی العفو.
الهی العفو.
