دوست داشتم
الان تو صحن
جامع رضوی
رو اون
فرش های قرمزت
می نشستم
و از دور به
گنبدت نگاه میکردم
و آن سرمای خنک
تموم غصه های
دلم رو ذوب
میکرد.
